Twórz mnie

Zapakuj mnie w kolorowe pudełko

Przewiąż ozdobną wstążką

Będę idealna

Stwórz mnie taką, jaką mnie chcesz,

Jaką chcą mnie inni

Prostą, piękną, zwyczajną

Bym rozpuszczona w kubku gorącej czekolady

Nie psuła jej smaku

Bym jękiem nie budziła ze snu

W spokojne noce

Bym na wszystkie kłamstwa kiwała głową

Na cztery, równo do taktu

Bym nie próbowała wywoływać burz

W największe susze

A w pudełku niech gnije serce

Niech niemo krzyczą usta

Lecz nie rozlecę się na części

Jak dmuchawiec na wietrze

Mnie nie zachwycają motyle pocałunki,

Obłudny dotyk palców na policzkach

Dla mnie pięknem są krzyki dusz samotnych

I skóry węży, oplatające ciała, jak powietrze.