Masz takie pudełko,
W którym wszystko pachnie przeszłością.
Są w nim stare zdjęcia,
Kasztanowe ludziki
I kartka zaplamiona czekoladą.
A na tej kartce twój pierwszy wiersz,
Którego nigdy nie przeczytałeś.
Nie wiesz, o czym jest,
Bo ty go tylko pisałeś.
Jedyne, co o nim wiesz to, że jest częścią ciebie:
Każde słowo, litera,
Są częścią twojej duszy.
Potem było wiele wierszy,
Których nikt nie czytał.
I kolejne części ciebie,
zagubione pośród codzienności.
Wszystkie schowane w pudełku z pamiątkami.
Bo kiedy poecie brakuje słów
I wszystko się zdaje bez sensu-
Warto mieć swoje pudełko.
Masz talent, naprawdę! Bardzo, bardzo mi się spodobało. Wiersz trochę przypominał mi twory Jonasza Kofty. Jest piękny. Wyczekuję Twoich kolejnych dzieł!
OdpowiedzUsuńDziękuję. To dla mnie naprawdę dużo znaczy i czytając każdy taki komentarz uśmiecham się i mam jeszcze więcej motywacji, aby dalej pisać. No a porównanie mojego wiersza do utworów Kofty to wielki zaszczyt.
UsuńBardzo mi się podoba. Jestem osobą sentymentalną więc taki wiersz do mnie przemawia, bo sama lubię cofać się w czas. "Masz takie pudełko, w którym wszystko pachnie przeszłością"-to jest właśnie z rzeczami które przechowują nasze wspomnienia. Przypomina nam się jakiś zapach, uczucie (z jakim na przykład pisaliśmy wiersz), fajnie, że o tym wspomniałaś :)
OdpowiedzUsuń